Vandaag geen creatieve tip, maar wel een culinaire. Al een tijdje was mijn nieuwsgierigheid geprikkeld door een restaurantje in onze buurt. Het leek daar niet op zijn plaats, had zich precies plots opgedrongen op die plek in de stad. Verscholen achter een bushokje deed het terrasje het kleine pand toch alle eer aan.
De sfeer is best te omschrijven als een snuifje Parijs.
Krullerige smeedijzeren bistrostoelen en kleine tafeltjes worden verlicht door een ouderwetse straatlantaarn. Statige laurierboompjes en rode loper-paaltjes doen hun uiterste best je te verwelkomen en het bushokje te vergeten.
Ik was dus ook heel blij een gelegenheid te vinden om naar “Chez Jacques” te gaan.
Het interieur ademt dezelfde gezellige grandeur als het terrasje. Wit, gesteven tafellinnen. De obligate bak met levende kreeften en oesters. Een rode snijmachine, waar de salami ligt te popelen om wachtbordje te worden.
Alle geuren, kleuren en geluiden kloppen.
Edith Piaf zorgt voor de muzikale omlijsting. Als ze nog had geleefd, zat ze hier vast zelf te eten in het gezelschap van Michel Fugain of Maurice Chevalier…
De ober heet Yusef. Hij is er als je nog maar aan hem denkt en verdwijnt even snel weer discreet op de achtergrond. Ik kan me niet inbeelden dat deze man een ander beroep zou uitoefenen, want hij is een ober in hart en nieren. Zijn enthousiasme is aanstekelijk. Het ene moment praat hij met pretoogjes kelderrestjes wijn in je glas en even later opent hij fluitend oesters of bereidt een verse steak tartaar aan tafel.
Alles wat geserveerd wordt is echt. Geen tralala, geen trucjes of gekunsteld gedresseerde borden, maar kraakverse sla en handgesneden frietjes. Tomaatjes, van hun pel ontdaan. De perfecte cuisson van het vlees krijgt gezelschap van een schuimende bearnaisesaus. Geserveerd in een kommetje dat lijkt op een tinnen badje uit de Victoriaanse tijd.
Ook het dessert schittert in zijn eenvoud en vraagt geen verdere uitleg.
Ik kijk ervan op dat mensen hier een maandmenuutje komen eten op een gewone donderdagmiddag, maar dat moet kunnen toch? Twee mannen aan het raam nippen van een Picon, gevolgd door babykreeft, sorbet, lamsvlees en een coupe du chef. Ze zullen wellicht ook een gelegenheid gevonden hebben.
De bistro zit aardig vol en veel klanten zijn hier duidelijk niet voor de eerste keer. Ze worden door Yusef begroet met een handdruk of een kus. Ik denk dat ik dringend een volgende gelegenheid moet creëren om terug te komen, want dit soort restaurantjes maken mij blij.
Om af te sluiten wil ik nog meegeven aan de dames onder jullie dat je als kers op de taart zeker het revolutionaire toilet moeten ontdekken… 😉
Love, Cotton Candy
Ohhh! Ik zie er mij al zo zitten met een paar vriendinnen… Genieten van een lekker glaasje bubbels en de gezellige babbels! Vertel eens, Ilse, waar en wanneer moeten we er zijn? Liefs Stef
We prikken een datum, Stef. Ik geloof dat jij net een gelegenheid hebt gecreëerd om te gaan 😉
Euh Ilse, misschien eens iets om met de darlings te doen, i’m in
Als jij met al je darlings gaat moet je het restaurant afhuren, Hilde 😉
Ik ben een nieuwe volger.. in welke stad vinden we Chez Jacques?
Hallo Nico,
“Chez Jacques” kan je vinden in Roeselare, voor de St. Michielskerk. Ze hebben ook een facebookpagina. Mvg, Ilse